Er zijn van die jaarlijkse tradities die je nooit veranderd wilt hebben, waar heb je tenslotte anders tradities voor? De trouw elk jaar verschijnende kleine wijnbijbel van Nicolaas Klei is voor mij één van die tradities. Over alle beschikbare wijnen in Nederland die goed betaalbaar zijn en tóch de moeite waard zijn om te proeven en mogelijk blijvend van te genieten, heeft Nicolaas al jaren een uitgesproken en vaak grappige mening. Zijn taalgebruik wijkt heerlijk af van de meer gangbare commentaren en recensies die wij zo goed van andere wijngoeroes kennen.
Eigenlijk schrijft hij helemaal in mijn eigen straatje, maar dan flink wat extremer. Wat dachten jullie bijvoorbeeld van de volgende citaten:
“Waar slechts geld een rol speelt geurt het resultaat naar verstopte afvoer, maar het kan ook sympathieke slobberwijn opleveren” “De gemiddelde muscadet is zuur en schuurt als zand in een natte zwembroek…” “In de barre werkelijkheid heeft veel sauvignon uit warme streken meer van een klamme, zweterige zomernacht vol alcoholdampen…” “Had iedere wijnwinkel zulk klein plezier in het schap staan, dan had niemand meer verdriet door groots bedoelde windbuilwijnen”.
Geef toe: dat zijn aanduidingen en kwalificaties die je echt nergens anders tegenkomt. Maar Nicolaas kan ook goed lyrisch uit de hoek komen (“Een fijn zwoel parfum van rood fruit, elegant van smaak en structuur, uitermate sjiek van afdronk. Onfatsoenlijk lekker.”). Bovendien kom je en passant een hele hoop wetenswaardige zaken te weten, die getuigen van een rijke wijnkennis. Zijn uithalen zouden hier en daar wel wat minder mogen wat mij betreft, al is het maar om de schijn te vermijden dat ze bewust gedaan worden om de verhaaltjes zo sappig mogelijk te krijgen. Zijn ‘recht-voor-z’n-raap’- stijl past wel prima bij de aard van de wijnen die hij graag krachtig onder onze aandacht wenst te brengen: de niet zo dure wijn, die wel degelijk goed is (en soms verrassend érg goed!), meestal zonder fratsen, eerlijk en zonder verdere omhaal, soms verrassend veelzijdig en diep. In deze najaarstijd, waarin de feestdagen er weer aankomen, gaat menig wijnrecensent of -deskundige zich in glossy tijdschriften en dubbeldikke reclamebladen weer extreem te buiten aan de meest dure en exotische beschrijvingen van allerlei wijnen, en weet daarbij soms geuren en smaken te ontdekken die een normaal mens nauwelijks kent, laat staan hérkent. Dan vind ik het geruststellend voor ons, normale wijngenieters, dat er nog nuchtere schrijvers zoals Klei zijn (alleen al zijn naam geeft ons de sfeer van: beide voetjes op de grond).
Het boek bespreekt 350 wijnen, geleverd door zo’n 40 kleine wijnwinkels en hele grote supermarkten of slijterijen, met prijzen die bij €3 beginnen en (bij uitzondering) tot €45 oplopen. Je treft ‘beste’-lijsten aan van de allergoedkoopste wijnen, van landen (ja, óók Nederland!), van biologische en natuurwijnen, van verschillende druivensoorten, en van mousserende wijnen. Me dunkt dat je, voor dezelfde prijs als de meeste scheurkalenders, hiermee een minstens zo prettig dagelijks te verteren boek in handen hebt! Je leest gewoonweg elke dag weer over een andere boeiende wijn, waarvan je dan al meteen genieten kan, terwijl het omfietsen nog moet beginnen. Het boek is (feestdagentip) ook uitstekend geschikt om andere (opkomende) wijngenieters cadeau te doen.
Gewoon opnieuw een fijne wijngids, handzaam en doeltreffend in het gebruik. Meer ‘blurb’ hoef ik er niet aan te wijden (voor de juiste betekenis van ‘blurb’: lees Nicolaas’ voorwoord!).
De lekkerste omfietswijnen 2020 – Nicolaas Klei – Uitgeverij Podium – ISBN 9789057599965 -€15,–
Deze recensie is ook verschenen op de wijnblog van Culinette