De Syrische keuken van Imad is, zoals ook op de cover te lezen is, een culinaire liefdesbrief aan Damascus. Het boek begint met een uitgebreid voorwoord waarin Imad vertelt over zijn leven. Zijn vroegere leven in Damascus, waar hij meerdere restaurants had, de oorlog en zijn vlucht naar het westen. Het is een lang en aangrijpend verhaal waarin je leest dat zo’n vlucht naar een veilig land diep ingrijpt in het leven van een mens. Hij liet zijn vrouw en kinderen achter. Die kwamen pas later naar Londen waar Imad uiteindelijk terecht was gekomen. Het mooie Damascus, waar Imad vol liefde en heimwee over spreekt, bestaat niet meer. De oorlog heeft alles verwoest en het zal nooit meer worden wat het was. Hij weet ook dat hij niet meer kan terugkeren en dat doet hem veel verdriet.
Hij heeft hard gewerkt om zijn leven na zijn vlucht weer op te bouwen en dat is hem gelukt. Inmiddels heeft hij een restaurant in Londen waar de Syrische keuken centraal staat.
En nu is er zijn kookboek vol heerlijke recepten en prachtige verhalen. Niet alleen over zijn vroegere leven maar ook over de culinaire gewoontes in Syrië. Tussen de hoofdstukken door leren we het land en de mensen steeds beter kennen.
De Syrische keuken kan heel eenvoudig maar ook heel uitgebreid zijn. Onverwacht bezoek is altijd welkom en er is altijd voldoende te eten. Want samen eten is heel belangrijk voor Syriërs. Ze praten ook de hele dag over eten of over wat ze van plan zijn te gaan koken.
De recepten zijn verdeeld over zes hoofdstukken. We beginnen met de Smaakmakers en daarna de Basisrecepten. Vervolgens zien we Voorgerechten, mezze en dips. Dan de Hoofdgerechten, Desserts en de Drankjes. Wat bij het doorbladeren opvalt is de sfeer in het boek. Van het lettertype dat gebruikt is voor de titels van de recepten tot de mooie tekeningen en de prachtige foto’s. De kleur blauw overheerst en de achtergrondkleur van de pagina’s is net niet helemaal wit. Dat alles bij elkaar geeft het boek echt iets extra’s. Er is een uitgebreid inkijkexemplaar waar je een goede indruk van het boek krijgt.
Dan de recepten. Het zijn allemaal eigen recepten van Imad al zul je hier en daar een gerecht wel herkennen. Hij past alles aan naar zijn eigen smaak en die van zijn gasten. Er zijn simpele maar oh zo geraffineerde salades zoals de dukkahsalade die gemaakt wordt met geroosterde venkel, tomaat, geitenkaas en specerijen. Iets meer werk heb je aan de haraa asbeau. Een schotel met pasta en linzen en geroosterde reepjes platbrood. En ook hier weer de specerijen en kruiden. De Syrische keuken is gul en er wordt altijd te veel gekookt. Men bewaart wat over is tot de volgende dag en maakt er dan weer nieuwe gerechten bij. Ook leren we het begrip ‘hawadir’ kennen. Dat betekent ‘kant-en-klare dingen’. Die zijn altijd in huis zodat onverwachte gasten zonder probleem kunnen aanschuiven. Voorbeelden zijn olijven, ingelegde aubergines en plakjes rode biet in knoflookolie.
Naast een paar zaken die je in een goed gesorteerde Midden-Oostenwinkel zult aantreffen wordt er veel gebruik gemaakt van kruiden en specerijen die tegenwoordig vrijwel overal verkrijgbaar zijn. Een trip naar de groenteboer ga je regelmatig maken want tomaten, paprika, citroen en verse kruiden zie je in veel recepten terug. Er is een register op ingrediënt en verrassend genoeg staan daar ook steekwoorden en namen tussen die verwijzen naar de verhalen.
De Syrische keuken van Imad is een prachtig kookboek vol heerlijke recepten met als rode draad het levensverhaal van Imad.
De Syrische keuken van Imad | Imad Alarnab
Good Cook | €29,95
ISBN 9789461433190